زمستان 1387 - امام زمان

»» یکصد و پنجاه موضوع از قرآن و احادیث

بافرا رسیدن فصل بهار و شروع دید و بازدید ها من هم مطلبی در همین مورد بیان می کنم
» صله رحم

آیات‏
1 - احسان به خویشاوندان‏
الف - «انّ اللَّه یأمر بالعدل و الاحسان و بناء ذى القربى‏» نحل، 90
خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان مى‏دهد .
ب - «و بالوالدین احساناً و ذى القربى‏ و الیتامى‏» بقره، 83

2 - صله رحم از اوصاف خردمندان‏
«انّما یتذکّر اولواالالباب... والذین یصلون ما امر اللَّه به ان یوصل و یخشون ربّهم و یخافون سوء الحساب» رعد، 21-19
تنها
صاحبان اندیشه متذکر مى‏شوند... و آنها که پیوندهایى را که خدا دستور به
برقرارى آن داده برقرار مى‏دارند و از پروردگارشان مى‏ترسند و از بدى حساب
روز قیامت بیم دارند .

3 - دور بودن رحمت الهى از قاطع رحم
«والذین
ینقضون عهد اللَّه من بعد میثاقه و یقطعون ما امر اللَّه به ان یوصل و
یفسدون فى الارض اولئک لهم اللعنة و لهم سوء الدّار» رعد، 25
آنها که
عهد الهى را پس از محکم کردن مى‏شکنند و پیوندهایى را که خدا دستور به
برقرارى آن داده قطع مى‏کنند و در روى زمین فساد مى‏نمایند، لعنت براى
آنهاست و بدى و مجازات سراى آخرت .

4 - لزوم پرهیز از قطع رحم
«واتّقوا اللَّه الذى تسائلون به والارحام انّ اللَّه کان علیکم رقیباً» نساء، 1
و
از خدایى بپرهیزید که همگى به عظمت او معترفید و هنگامى که چیزى از یکدیگر
مى‏خواهید نام او را مى‏برید و نیز از قطع رابطه با خویشاوندان خود پرهیز
کنید زیرا خداوند مراقب شماست .

5 - لزوم هدایتگرى نسبت به خویشاوندان
«اذ قال لأبیه یا ابت لم تعبد ما لم یسمع و لا یبصر» مریم، 44
هنگامى که‏ابراهیم به پدرش (عمویش) گفت اى پدر چرا چیزى را مى‏پرستى که نمى‏شنود و نمى‏بیند؟

روایات‏
1 - آثار صله رحم‏
1 - طول عمر 2 - از بین رفتن فقر؛ قال رسول اللَّه‏صلى الله علیه وآله وسلم : «صلة الرحم تزید فى العمر و تنفى الفقر».
صله رحم موجب زیادى عمر و باعث از بین رفتن فقر مى‏شود . (بحار / 71 / 88)

3 - پاک شدن اعمال 4 - توسعه‏ى رزق 5 - دفع بلا 6 - آسانى حساب‏
قال الباقرعلیه السلام : «صلة الرحم تزکى الاعمال و تنمى الاموال و تدفع البلوى و تیسّر الحساب و تنسى‏ء فى الاجل».
صله رحم موجب تزکیه اعمال و رشد ثروت‏ها و از بین رفتن گرفتارى‏ها و آسان شدن حساب و عامل تأخیر در مرگ مى‏شود . (بحار / 71 / 111)
قال الحسین‏علیه السلام : «من سرّه ان یبسط له فى رزقه و ینسأله فى اجله فلیصل رحمه».
کسى که دوست دارد رزق او وسیع شود وزمان مرگ او تأخیر بیفتد، پس صله رحم کند . (بحار / 71 / 89)

7 - رفتار نیک 8 - پاکى روح؛

قال الباقرعلیه السلام : «صلة الرحم تحسّن الخلق و تسمّح الکف و تطیّب النفس و تزید فى الرزق و تنسى‏ء فى الاجل».
صله رحم موجب حُسن رفتار و بخشش است و پاکى نفس و زیادى رزق و تأخیر در مرگ مى‏شود.
(بحار / 71 / 114)

9 - آباد شدن سرزمین‏ها؛

قال رسول اللَّه‏صلى الله علیه وآله وسلم : «صلة الرحم تعمر الدیار و تزید فى الاعمار ...».
صله رحم موجب آبادى شهرها و آبادى‏ها و زیادى در رزق مى‏شود . (بحار / 71 / 94)

2 - آثار قطع رحم‏
الف - تسلط اشرار بر ثروت‏ها؛ قال على‏علیه السلام : «اذا قطعوا الارحام جعلت الاموال فى ایدى الاشرار».
هرگاه رحم‏ها قطع شود، ثروت‏ها در دست افراد بد قرار مى‏گیرد . (کافى / 2 / 373)
ب - قطع رحمت الهى؛ قال رسول اللَّه‏صلى الله علیه وآله وسلم : «انّ الرحمة لا تنزل على قوم فیها قاطع رحم».
رحمت الهى بر قومى که در آنها قاطع رحم است نازل نمى‏شود . (کنز العمال / 6978)

نکته:
صله رحم از سه جهت مورد توصیه‏ى اسلام است، گرچه به سلام کردن باشد گرچه به نوشیدن آب باشد، گرچه اقوام قطع رابطه کرده باشند:
1 - قال رسول اللَّه‏صلى الله علیه وآله وسلم : «صلوا ارحامکم فى الدنیا ولو بالسلام». (بحار / 71 / 104)
2 - قال الصادق‏علیه السلام : «صل رحمک ولو بشربة من ماء». (بحار / 71 / 117)
3 - قال على‏علیه السلام : «صلوا ارحامکم و لو قطعوکم». (امالى طوسى / 208)

اشاره‏
الف
- مردى به خدمت امام صادق علیه السلام رسید و گفت: پسر عمویت در باره‏ى
شما ناسزا مى‏گفت. حضرت به نماز ایستاد، با خود گفتم امام مى‏خواهد در
باره‏ى او نفرین کند. دیدم حضرت دو رکعت نماز خواند و فرمود: خداوندا! من
از حق خودم در مورد او گذشتم و تو از من بخشنده‏تر هستى او را ببخش.
ب
- روزى حضرت على علیه السلام خطبه مى‏خواند، در ضمن آن فرمود: «اعوذ
باللَّه من الذنوب التى تعجل الفناء». شخصى پرسید: آیا چنین گناهى هم وجود
دارد؟ فرمود: بلى، قطع رحم. (کافى / 2 / 260)

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » قرآن اموز ( دوشنبه 87/12/26 :: ساعت 8:50 عصر )

»» سیره پیامبر با نگاهی به قرآن کریم
» عنایات ویژه به پیامبر اسلام
در یتیمى خداوند به او مأوا داد: «الم یجدک یتیماً فاوى»(2)
تحیّر او را برطرف کرد: «ووجدک ضالاً فهدى»(3)
فقر او را برطرف نمود: «و وجدک عائلاً فاغنى»(4)
فشار روحى را از او برداشت: «الم نشرح لک صدرک»(5)
فشارهاى کمرشکن اجتماعى را نیز از او برداشت: «و وضعنا عنک وزرک الّذى انقض ظهرک»(6)
اگر روزى مجبور به هجرت و ترک وطن شد، روزگارى با عزت مکه را فتح کرد و به وطن بازگشت.
اگر روزى هرچه گفت کسى گوش نکرد، در عوض روزى را دید که مردم دسته دسته وارد اسلام مى‏شد. «یدخلون فى دین اللّه افواجا»(7)

2) سوره ضحى، آیه 6.
3) سوره ضحى، آیه 7.
4) سوره ضحى، آیه 8.
5) سوره انشراح، آیه 1.
6) سوره انشراح، آیات 2 - 3.
7) سوره نصر، آیه 2.
سیماى پیامبر اکرم (ص)در قرآن

پیامبر اسلام، داراى لقب‏ها و اوصاف متعددى در قرآن است، از جمله:
احمد. «مُبَشِّراً بِرَسُولٍ یَأْتى مِنْ بَعْدِى اسْمُهُ أَحْمَد»(104)
محمّد. «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه»(105)
عبداللّه. «وَ أَنَّهُ لَمَّا قامَ عَبْدُ اللَّهِ یَدْعُوه»(106)
خاتم النبیین. «وَ لکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّین»(107)
رحمة للعالمین. «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ»(108)
بشیر
و نذیر. «یا أَیُّهَا النَّبِىُّ إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ
مُبَشِّراً وَ نَذیراً . وَ داعِیاً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً
مُنیراً»(109)
داراى خلق بزرگ. «وَ إِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظیمٍ»(110)
نرمخویى. «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک»(111)
داراى
نام و نشان مکتوب در تورات و انجیل. «الرَّسُولَ النَّبِىَّ الْأُمِّىَّ
الَّذى یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِى التَّوْراةِ وَ
الْإِنْجیل»(112)
همراه با وعده پیروزى بر همه ادیان جهان. «هُوَ
الَّذى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى
الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»(113)
مبعوث بر همه بشریت. «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ کَافَّةً لِلنَّاس»(114)
مبعوث بر اجنّه. «قُلْ أُوحِىَ إِلَىَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً»(115)
شاهد بر امت خود و شاهد بر تمام انبیا. «جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِکَ عَلى هؤُلاءِ شَهیداً»(116)
مورد تأیید الهى در برابر مسخره کنندگان. «إِنَّا کَفَیْناکَ الْمُسْتَهْزِئینَ»(117)
تثبیت دل با آیات قرآن. «کَذلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَکَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتیلاً»(118)
پذیرش شفاعت تا آنجا که راضى شود. «وَ لَسَوْفَ یُعْطیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى»(119)
داراى
سعه صدر. «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ . وَ وَضَعْنا عَنْکَ وِزْرَکَ
. الَّذى أَنْقَضَ ظَهْرَکَ . وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ»(120)
صاحب کوثر. «إِنَّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ»(121)
بر راه مستقیم الهى. «إِنَّکَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ»(122)

104) سوره صف، آیه 6.
105) سوره آل عمران، 144؛ سوره فتح، 29؛ سوره محمّد، 2؛ سوره احزاب، 40.
106) سوره جنّ، آیه 19.
107) سوره احزاب، آیه 40.
108) سوره انبیاء، آیه 107.
109) سوره احزاب، آیات 45 - 46.
110) سوره قلم، آیه 4.
111) سوره آل عمران، آیه 159.
112) سوره اعراف، آیه 157.
113) سوره توبه، آیه 33؛ سوره فتح، 28؛ سوره صف، 9.
114) سوره سبأ، آیه 28.
115) سوره جنّ، آیه 1.
116) سوره نساء، آیه 41.
117) سوره حجر، آیه 95.
118) سوره فرقان، آیه 32.
119) سوره ضحى، آیه 5.
120) سوره انشراح، آیات 1 - 4.
121) سوره کوثر، آیات 1 - 3.
122) سوره زخرف، آیه 43.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » قرآن اموز ( یکشنبه 87/12/25 :: ساعت 11:42 صبح )

»» یکصد و پنجاه موضوع از قرآن و احادیث

» حضرت مهدى علیه السلام

آیات‏ 1 - مقصود از بقیة اللَّه حضرت مهدى علیه السلام است: «بقیة اللَّه خیر لکم ان کنتم مؤمنین» هود، 86 آنچه خداوند براى شما باقى گذارده برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید. قال الباقرعلیه السلام : «فى حدیث طویل یذکر فیه القائم‏علیه السلام اوّل ما ینطق به هذه الایة «بقیة اللَّه خیر لکم ان کنتم مؤمنین» ثم یقول انا بقیّة اللَّه و حجّته و خلیفته علیکم. حضرت مهدى اولین کسى است که به این آیه سخن مى‏گوید و مى‏فرماید من بقیة اللَّه و حجت خدا و جانشین خدا بر شما هستم . (نورالثقلین، ج 2، ص 392) 2 - مقصود از (ماء معین) حضرت مهدى علیه السلام است: «قل ارأیتم ان اصبح ماءکم غوراً فمن یأتیکم بماء معین» ملک، 30 بگو به من خبر دهید اگر آبهاى سرزمین شما در زمین فرو رود چه کسى مى‏تواند آب جارى و گوارا را در دسترس شما قرار دهد . قال ابوجعفرعلیه السلام: هذه نزلت فى الامام القائم‏علیه السلام... آیه شریفه درباره امام قائم نازل شده است . (نورالثقلین، ج 5، ص 387) 3 - قیام حضرت مهدى‏علیه السلام‏ «هو الذى ارسل رسوله بالهدى و دین الحقّ لیظهره على الدین کلّه و لو کره المشرکون توبه، 33 او کسى است که رسولش را با هدایت و آئین حق فرستاد تا آن را بر همه آیین‏ها غالب گرداند هرچند مشرکان کراهت داشته باشند . قال الصادق‏علیه السلام : «و اللَّه ما نزل تأویلها بعد و لا ینزل تأویلها حتى یخرج القائم فاذا خرج القائم لم یبق کافر باللَّه العظیم». سوگند به خداوند تأویل این آیه هنوز نازل نشده و نازل نمى‏شود تا اینکه قائم خروج کند، پس هرگاه او قیام کند کافرى به خداى بزرگ باقى نخواهد ماند . (نور الثقلین، ج، 2 ص، 211) 4 - مقصود از آمدن حق حضرت مهدى‏علیه السلام است: «قل جاء الحقّ و زهق الباطل انّ الباطل کان زهوقا» اسراء، 181 بگو حق آمد و باطل نابود شد یقیناً باطل نابود شدنى است . قال ابوجعفرعلیه السلام : «اذا قام القائم ذهبت دولة الباطل». هرگاه حضرت مهدى علیه السلام قیام کند، دولت باطل از بین مى‏رود . (نور الثقلین، ج، 2 ص،212) 5 - روز قیام حضرت مهدى‏علیه السلام از ایام اللَّه است: «ذکرّهم بایام اللَّه انّ فى ذلک لایات لکّل صبّار شکور» ابراهیم، 5 و روزهاى خدا را به آنها یاد آور در این نشانه هایى است براى هر صبر کننده و شکرگذار. قال الباقرعلیه السلام : «ایّام اللَّه یوم یقوم القائم‏علیه السلام و یوم الکرّة و یوم القیمة» روزهاى خدا سه روز است، روز قیام حضرت مهدى و روز رجعت و روز قیامت . (نورالثقلین، ج، 2 ص، 526) 6 - حضرت مهدى علیه السلام و یارانش وارث زمین هستند: «و لقد کتبنا فى الزبور من بعد الذکر انّ الارض یرثها عبادى الصالحون» انبیاء، 105 در زبور بعد از ذکر «توراة» نوشتیم بندگان شایسته‏ام وارث «حکومت» زمین خواهند شد . قال الباقر علیه السلام : «هم اصحاب المهدى (عج) فى آخر الزمان و یدلّ على ذلک ما رواه الخاص و العام عن النبى صلى الله علیه وآله وسلم انه قال لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطوّل اللَّه ذلک الیوم حتّى یبعث رجلاً صالحاً من اهل بیتى یملأ الارض عدلاً و قسطاً کما قد ملئت ظلماً و جوراً» بندگان صالح اصحاب حضرت مهدى در آخرالزمان هستند و بر این مطلب دلالت دارد آنچه را که شیعیان و اهل سنت از پیامبر اکرم نقل کرده‏اند که اگر از دنیا باقى نماند جز یک روز خداوند آن روز را طولانى قرار مى‏دهد تا اینکه مرد صالحى از اهلبیت من مبعوث شود و زمین را پر از عدل و داد کند همانطورى که پر از ستم و جور شده است . (مجمع البیان، ج، 7 ص،106) روایات‏ 1 - تصحیح انحرافات اعتقادى‏ قال على‏علیه السلام: «یعطف الهوى على الهدى اذا عطفوا الهدى على الهوى و یعطف الرأى على القرآن اذا عطفوا القرآن على الرأى». هوى را تابع هدایت قرار مى‏دهد زمانى که هدایت تابع هوى شده باشد و رأى را تابع قرآن قرار مى‏دهد زمانى که قرآن تابع هوى قرار گرفته باشد. (بحار / 51 / 130) 2 - از بین رفتن مشکلات‏ قال زین العابدین‏علیه السلام: «اذا قام قائمنا اذهب اللَّه عن شیعتنا العاهة». هرگاه قائم ما قیام کند خداوند رنج و درد را از شیعیان برطرف مى‏کند . (بحار / 51 / 130) 3 - پاک شدن زمین از خیانت‏کاران‏ قال على‏علیه السلام: «لینزعنّ عنکم قضاة السوء و لیعزلنّ عنکم امراء الجور و لیطهّر الارض من کلّ غاش». حضرت مهدى علیه السلام حاکمان بد را از میان برمى‏دارد و فرماندهان ستمگر را عزل خواهد کرد و زمین را از هر شخص غش دار پاک مى‏گرداند . (بحار / 51 / 120) 4 - حاکمیت دین واحد قال الصادق‏علیه السلام: «فواللَّه یا مفضل لیرفع عن الملل و الادیان الاختلاف و یکون الدین کلّه واحداً». اى مفضل! سوگند به خدا حضرت مهدى علیه السلام اختلاف را از میان ملت‏ها و آئین‏ها برمى‏دارد و یک دین خدا حاکم مى‏شود . (بحار / 53 / 4) 5 - رفاه اقتصادى‏ قال الصادق‏علیه السلام: «یطلب الرجل منکم من یصل بماله و یأخذ منه زکاته فلا یجد احداً یقبل منه ذلک و استغنى الناس بما رزقهم اللَّه من فضله». برخى از شما مى‏خواهد بوسیله مال خود صله رحم کند و از طریق دادن زکات به رحم کمک کند، کسى را نمى‏یابد که آن مال را بپذیرد زیرا خداوند به فضل خود آنان را بى نیاز ساخته است . (بحار / 52 / 337) 6 - از بین رفتن کینه قال على‏علیه السلام: «لو قد قام قائمنا ... لذهب الشحناء من قلوب العباد». وقتى که قائم ما قیام کند... خداوند کینه‏ها را از دل‏ها مى‏برد . (بحار / 10 / 101) 7 - از بین رفتن بندهاى بردگى‏ قال رسول اللَّه‏صلى الله علیه وآله وسلم : «به (بالمهدى) یخرج الذلّ من اعناقکم». بوسیله حضرت مهدى علیه السلام خداوند ذلّت و خوارى را از گردن شما خارج مى‏سازد . (بحار / 51 / 57) 8 - تکامل عقول و اندیشه‏ها «اذا قام قائمنا وضع یده على رؤس العباد فجمع به عقولهم و اکمل به احلامهم». هرگاه حضرت مهدى علیه السلام قیام کند ،دست خود را بر سر بندگان مى‏کشد و عقل و خرد آنها را کامل مى‏گرداند . (بحار / 52 / 336) 9 - حاکمیت جهانى‏ قال الباقرعلیه السلام : «فیفتح اللَّه له شرق الارض و غربها». خداوند شرق و غرب زمین را در اختیار او قرار مى‏دهد . (بحار / 52 / 390) اشاره‏ الف - امام عسکرى علیه السلام به ابى هاشم جعفرى فرمودند: هرگاه حضرت مهدى‏علیه السلام قیام کند فرمان مى‏دهد که مناره‏هاى مساجد تخریب شود زیرا بدعتى است که هیچ پیامبرى و امامى آن را بنا نکرده است. (سفینه / 1 / 243) ب - امام سجاد علیه السلام به ابا خالد فرمودند: کسانى که معتقد به امامت حضرت مهدى‏علیه السلام و منتظر ظهور او باشند برتر از مردم هر زمانى هستند چون خداوند عقل و فهم و معرفتى به آنها عطا کرده که غیبت براى آنها همانند حضور گشته و خداوند آنان را همانند مجاهدان زمان پیامبر قرار داده و آنها مخلصان حقیقى و شیعیان راستینش هستند. (لانّ اللَّه تبارک و تعالى اعطاهم من العقول و الافهام و المعرفة ما صارت به الغیبة عندهم بمنزلة المشاهدة و جعلهم فى ذلک الزمان بمنزلة المجاهدین بین یدى رسول‏اللَّه بالسیف اولئک المخلصون حقاً و شیعتنا صدقاً) (کمال الدین 1 / 437)

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » قرآن اموز ( شنبه 87/12/24 :: ساعت 3:25 عصر )

»» میلاد پیامبر(ص) وامام صادق(ع)مبارک

میلاد پیامبر(ص) وامام صادق(ع)مبارک

سلام و درود بر محمد وخاندان پاک ومطهرش

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » قرآن اموز ( جمعه 87/12/23 :: ساعت 2:36 عصر )

»» شهادت حضرت ثامن الائمه، علی بن موسی الرضا(علیهالسلام) را تسلیت و

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: «مَن اُعطِیَ القرآنَ فَظَنَّ أنّ أحَدا اُعطِیَ أکثَرَ ممّا اُعطیَ فقد عَظَّمَ صَغیرا وصَغَّرَ کبیرا.»
به هر کس (نعمت دانستن) قرآن داده شود و با این حال گمان کند که به دیگرى نعمتى بالاتر و بیشتر از این نعمت او داده شده‏است، بى‏گمان کوچکى را بزرگ شمرده و بزرگى را کوچک. (بحار الأنوار: ج89/ ص192)

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » قرآن اموز ( پنج شنبه 87/12/8 :: ساعت 8:15 عصر )

»» سخن روز و سؤالی درباره ی قرآن

سخن روز
«لمّا سُئلَ: ما بالُ القرآنِ لا یَزدادُ علَى النَّشرِ والدَّرسِ إلاّ غَضاضَةً؟: لأنَّ اللّه‏َ تبارکَ وتعالى لم یَجعَلْهُ لِزمانٍ دونَ زَمانٍ، ولا لِناسٍ دونَ ناسٍ، فهُو فی کلِّ زَمانٍ جَدیدٌ، وعِند کُلِّ قَومٍ غَضٌّ إلى یَومِ القِیامَةِ.»
از امام‏صادق علیه‏السلام سؤال شد: چه سرّى است که قرآن هر چه بیشتر خوانده و بحث شود، برتازگى‏وطراوت آن افزوده مى‏شود؟ حضرت فرمود: چون خداوند تبارک و تعالى، آن را تنها براى زمانى خاص و مردمى خاصّ قرار نداده‏ا ست. از این رو، در هر زمانى و براى هر مردمى، تا روز قیامت، تازه و باطراوت است. (بحار الأنوار/ج89 /ص15)

قرآن مجید در آیات نهم تا دوازدهم سوره‏ى فصّلت، آفرینش زمین را در دو روز و کوه‏ها و برکات و غذاها را در چهار روز و در پایان، آفرینش آسمان‏ها را نیز در دو روز ذکر مى‏کند که مجموعاً هشت روز مى‏شود، در حالى که در آیات فراوانى از قرآن کریم، آفرینش آسمان‏ها و زمین را مجموعاً در شش روز یا به تعبیر دیگر در شش دوران بیان شده است، در اینجا این سؤال مطرح است که جمع میان این آیات چگونه است؟

مفسران در پاسخ این سؤال دو راه انتخاب کرده‏اند:
الف - مشهور معتقد است که مراد از «أربعة أیّام» تتمه‏ى چهار روز است. به این ترتیب که در دو روز اول از این چهار روز زمین آفریده شد و در دو روز بعد، سایر خصوصیات زمین، و خلقت آسمان‏ها نیز در دو روز که مجموعاً شش روز (شش دوران) مى‏شود. طبق این تفسیر، آیه تقدیرى دارد به این صورت «و قدّر منها اقواتها فى تتمة أربعة أیام» و یا تعبیرى که در تفسیر کشاف آمده؛ «کلّ ذلک فى أربعة أیّام».
ب - تعداد کمى از مفسّران بر آنند که «أربعة أیام» مربوط به آغاز خلقت نیست، بلکه اشاره به فصول چهارگانه‏ى سال است که مبدأ پیدایش ارزاق و پرورش مواد غذایى انسان‏ها و حیوانات است. حدیثى نیز به این مضمون در تفسیر على بن ابراهیم آمده است.(152

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » قرآن اموز ( یکشنبه 87/12/4 :: ساعت 10:40 عصر )

»» برنامه جدید

دو تا برنامه جدید براتون گذاشتم

1.قرآن مشکات
2.مکه همراه

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » قرآن اموز ( پنج شنبه 87/12/1 :: ساعت 9:9 عصر )

»» اربعین

اربعین تسلیت باد

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » قرآن اموز ( یکشنبه 87/11/27 :: ساعت 8:28 عصر )

»» امام کاظم

ولادت با سعادت امام موسی کاظم (علیه‌السلام) را تبریک و تهنیت می‌گوییم.

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: «لمّا سُئلَ عن أحسَنِ الناسِ‏صَوتا بالقرآنِ: مَن إذا سَمِعتَ قِراءَتَهُ رَأیتَ أ نّهُ یَخشَى اللّه‏َ.»
- در پاسخ به این سؤال که چه کسى قرآن را از همه خوشتر مى‏خواند-: کسى که هر گاه قرآن خواندن او را بشنوى، ترس و خشیت از خدا را در او ببینى. (بحار الأنوار/ج89/ ص195)

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » قرآن اموز ( سه شنبه 87/11/15 :: ساعت 8:27 عصر )

»» امر به معروف

امر به معروف در روایات

پیامبر اکرم (ص) فرمود : آمران به معروف، خلیفه خدا در زمین هستند.(30)
در حدیث دیگر مى‏خوانیم: «خداوند، دشمن مؤمن بى دین است. پرسیدند یا رسول الله! مگر مؤمن بى دین مى‏شود؟ فرمود: مسلمانى که امر به معروف نکند، بى دین است.(31)
حضرت على (ع) فرمود: نهى از منکر، به خاک مالیدن بینى فاسقان است.(32)
امر به معروف و نهى از منکر دو خلق از اخلاق الهى است که هر کس این دو فریضه را یارى کند، خداوند به او عزت مى‏دهد.(33)
حضرت على (ع) مى‏فرماید: امر به معروف و نهى از منکر براى عموم مردم یک مصلحت است (انگیزه آنان را نسبت به کار خیر زیاد مى‏کند)، و نهى از منکر براى افراد نابخرد که گرایش به انحراف در آنان زیاد است، وسیله کنترل قوى است.(34)
امام باقر علیه‏السلام در مقام شکایت مى‏فرماید: افرادى هستند که اگر نماز ضررى به مال یا جانشان بزند، آن را ترک مى‏کنند؛ همان گونه که امر به معروف و نهى از منکر را که بزرگ ترین و شریف ترین واجبات است، به همین خاطر رها کردند.»(35)
کسى که جلو منکر را نگیرد، همانند کسى است که مجروحى را در کنار جاده رها کند تا بمیرد.(36)
افراد ساکتى که در برابر خلافکار هیچ گونه عکس العملى نشان نمى دهند، مردگانى هستند در میان زندگان.
منکر مثل آتشى است که اگر با نهى شما خاموش نشود، همه چیز را مى‏سوزاند.(37) اگر گزنده‏اى را دیدى که به سوى انسان خفته‏اى مى‏رود، ولى فریاد نکشیدى، در قتل او شریکى.(38)
امام صادق (ع) فرمود :
کسى که بتواند جلوى مفاسد را بگیرد، ولى نگیرد، دوست دارد که خداوند متعال معصیت شود. چنین کسى اعلام دشمنى با خدا کرده است.(39)
آرى! کسى که گناه را آشکارا انجام دهد، دین خدا را ذلیل و دشمنان خدا را دلشاد کرده است.
رسول خدا (ص) فرمود: گروهى هستند که نه پیامبرند و نه شهید؛ ولى مردم به مقام آنان که به خاطر امر به معروف به دست آورده اند، غبطه مى‏خوردند.(40)
در قرآن مى‏خوانیم: «قُوا اَنْفُسَکُم وَ اَهْلیکُم ناراً»، خود و بستگانتان را از آتش دوزخ حفظ کنید.
روایات ذیل این آیه مى‏فرماید: «این حفظ باید از طریق امر به معروف و نهى از منکر صورت گیرد.»
اگر مردم در برابر منکر سکوت کنند، قهر خدا همه را با هم خواهد گرفت:
«وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لاتُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْکُم خاصَّة»
هر کس به امر به معروف و نهى از منکر ایمان ندارد، دین ندارد.(41)
قله دین، امر به معروف و نهى از منکر، و اجراى حدود الهى است.(42)
پایه و اساس دین بر امر به معروف و نهى از منکر و اجراى حدود الهى است.(43)
خداوند راضى نیست که در زمین معصیتى شود و اولیاى او همچنان ساکت بمانند.(44)
رسول خدا (ص) فرمود: جبرئیل آمد و گفت که اسلام ده بخش دارد و بخش هفتم آن امر به معروف و نهى از منکر است.»
در روایات، به مسلمانى که نهى از منکر نمى کند، لقب ضعیف و بى دین داده شده و مورد غضب خداوند قرار گرفته است.(45)
در قرآن مى‏خوانیم: پیامبرانى همچون داوود (ع) و عیسى (ع) به کسانى که نهى از منکر نمى کنند، لعنت فرستاده‏اند.(46)
امر به معروف و نهى از منکر راه انبیا، سیره صلحا و واجبى بزرگ است که با انجام آن، جاده‏ها امن و درآمدها حلال و حقوق مردم ادا مى‏شود.
چند درس از نهى از منکر امام حسین (ع)
امام حسین (ع) در آخرین لحظه عمر خود، هنگامیکه دید لشکر یزید به خیمه‏هاى اهل بیت حمله‏ور شدند. آخرین جمله‏اى که به آنها فرمود، این بود: اگر دین ندارید، لااقل در دنیاى خود آزاده باشید.» این سخن اثر کرد و تا امام زنده بود، از هجوم به خیمه ها دست کشیدند. ما از این جمله آخر، چند درس بگیریم:
1) نهى از منکر واجب است، حتى در لحظه آخر عمر.
2) نهى از منکر واجب است، حتى نسبت به وحشى ترین افراد.
3) اگر چند منکر انجام مى‏شود و ما مى‏توانیم از یکى از آنها جلوگیرى کنیم، باز هم نسبت به آن یکى واجب است که اقدام کنیم.
4) افراد خلافکار ممکن است از بعضى از منکرات دست بردارند و تحت تأثیر وجدان قرار بگیرند.
5) اگر از دین مردم نمى توان براى نهى از منکر کمک گرفت، از صفات دیگر آنان و از عوامل عاطفى استفاده کنید.
6) حمایت از ناموس از بزرگترین واجبات است.
نهى از منکر در سخت ترین شرایط
پدر، برادر، عمو و ذریه پیامبر (ص) را در پیش چشم امام سجاد علیه‏السلام شهید کردند و خود او را نیز به اسارت گرفتند و در کوفه و شام گرداندند. وقتى او را به مسجد شام بردند و دید که خطیب روى منبر از یزید ستایش مى‏کند، یک تنه در حضور یزید فریاد زد: اى خطیب! تو با این تملق و ستایش، رضاى یزید را به قهر خدا معامله کردى. تو مورد غضب پروردگار هستى. من باید از این چوبها بالا بروم و جاى این واعظ چاپلوس بنشینم تا بزرگترین معروف ها را که معرفى اسلام محمدى و اهل بیت پیامبر است، زنده کنم.»
سپس امام به بالاى منبر رفت و با سخنرانى خود، کودتاى فکرى و فرهنگى و عاطفى و سیاسى کرد.(47)
سکوت کافى نیست، حرکت و فریاد لازم است.
امام صادق (ع) که در یک مهمانى شرکت فرموده بودند، یکى از مهمانها از صاحبخانه با اشاره آب طلبید. او هم شرابى آورد.
حضرت به محض آنکه متوجه شد، مجلس را ترک کرد و فرمود: «جلسه‏اى که در آن شراب بنوشند، نه تنها نباید خورد که باید آن جلسه را ترک کرد تا دیگران بفهمند که شراب‏خوارى کارى زشت است.»(48)
در تاریخ نوشته اند: اسامة بن زید که در زمان رحلت رسول خدا (ص) فرمانده جنگ شد و در آن هنگام جوانى هیجده ساله بود، روزى به خدمت مولى امیرالمؤمنین(ع) شرفیاب شد و از حضرت کمک خواست. امام فرمود: من کمک نمى‏کنم. او گفت: من همان اسامه، صحابى نزدیک رسول خدایم. فرمود: درست است؛ اما به یاد دارى که وقتى ما با معاویه درگیر بودیم، تو ساکت نشستى. سکوت تو گناه بود؛ اگر چه با معاویه نبودى، اما با سکوتت وى را همراهى کردى.
بنابراین، منطق سکوت و در عین حال سلامت از گناه، منطق صحیحى نیست. «یکى از نمایندگان مجلس در قبل از انقلاب اسلامى، خدمت امام امت (ره) رسید و گفت: قانونى مى‏خواست تصویب شود که ضد اسلام بود من رأى ندادم. امام با عصبانیت فرمودند: کافى نبود. باید داد و فریاد به راه مى‏انداختى و مجلس را ترک مى‏کردى.»
بنابراین، خوبها نباید در برابر انحرافات سکوت کنند. اگر خوبها به میدان بیایند، فضاى آلوده را تغییر مى‏دهند؛ براى مثال، اگر همه خوبها اول ظهر اذان بگویند، فضا بکلى دگرگون مى‏شود.

30) پیامبر (ص) فرمود: من امر بالمعروف ونهى عن المنکر فهو خلیفه الله فى ارضه (تفسیر نمونه، ج 3، ص 38).
31) بحار، ج 97، ص 86.
32) على علیه السلام: من نهى عن المنکر ارغم انوف الفاسقین (غرر الحکم).
33) لئالى الاخبار، ص 270.
34) ان الامر بالمعروف مصلحة العامه و النهى عن المنکر روعاً للسفهاء (کلمات قصار شماره 252).
35) ولو اضرت الصلوة بسائر ما یعملون باموالهم و ابدانهم سرفضوها کما رفضوا اسمى الفرائض و اشرفها (فروع کافى ج 4 ص 55 به نقل از میزان الحکمه).
36) کنز، ج 3، ص 170 (متن عربى).
37) بحار، ج 14، ص 308 (متن عربى).
38) مستدرک، ج 12، ص 184 (متن عربى).
39) مستدرک ج 2 ص 357.
40) مستدرک، ج 2، ص 358.
41) لا دین لمن لایدین الله بالامر بالمعروف و النهى عن المنکر. (بحار، ج 97، ص‏86).
42) غایة الدین الامر بالمعروف و النهى عن المنکر و اقامة الحدود (مستدرک، ج 2، ص 359).
43) قوام الشریعة الامر بالمعروف و النهى عن المنکر و اقامة الحدود (غررالحکم به نقل از میزان).
44) ان الله لم یرض من اولیائه ان یعص و هم سکوت ندعنون (نهج السعادة ج 2 / 226).
45) ان الله لیبغض المؤمن الضعیف الذى لا دین له، فقیل من هو؟ قال الذى لاینهى عن المنکر (وسائل 11 ص 399).
46) لُعِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ بَنِى‏ اِسْرَائِیلَ عَلى‏ لِسَانِ داوُودَ وَ عِیسَى بْنَ مَرْیَمَ ذلِکَ بِمَا عَصَوْا وَ کَانُوا یَعْتَدُونَ *کانُوا لایَتَناهَوْنَ عَنْ مُنْکَرٍ فَعَلُوه (سوره مائده، آیه 78و79).
47) رجوع شود به مقاتل . (لهوف سید بن طاووس).
48) بحار، ج 79، ص 141 / 54.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » قرآن اموز ( دوشنبه 87/10/23 :: ساعت 8:51 عصر )

1 2 3 >

»» لیست کل یادداشت های این وبلاگ
ختم قرآن در یک ماه
ادامه
ادامه
موضوع: قرآن و مدعیان دروغگو
اعراف کجاست؟ اصحاب اعراف چه کسانی هستند؟
چند ذکر مفید!
میخواهم به دنیا بازگردم!
آماری از تعداد تکرار لغات قرآن
سادات باید قدر خویش را بدانندn
پاک کننده ترین شوینده گناه
نشانه های فرد عاقل
شیعه در جهنم نمی سوزد!
[عناوین آرشیوشده]