عرفات سرزمین بسیار مقدّسى است که خداوند کریم، آنجا را براى ضیافت و پذیرایى از میهمانان خود مقرّر فرموده و سفره خاصّ انعام و اکرامش را در دامن کوه رحمت گسترانیده و از کافّه میهمانانش، دعوت به عمل آورده است که در ساعت معیّن همه با هم بر گرد خوان نعمت بىدریغش بنشینند و از بحر موّاج کرم و رحمت بىکرانش به قدر ظرفیّت و استعداد خویش برخوردار گردند.
عرفه، سرزمین عشق است و شور؛ نور است و سرور؛ توبه است و تقوا؛ ارتباط است و اتصال؛ درد است و درمان؛ خداى است خدا و رحمت اوست که در انتظار رهپویان راه رسول الله است.
در عرفات است که آدمى به خود و خدایش معرفت پیدا مىکند و درهاى سعادت و نیک بختى را به روى خود مىگشاید و ... .
دعاى عرفه امام حسین(علیه السلام)
بشیر و بشر فرزندان غالب اسدى روایت کردهاند:
در روز عرفه در عرفات خدمت امام حسین(علیهالسلام) بودیم. آن حضرت با گروهى از اهل بیت، فرزندان و شیعیان خود با نهایت تذلّل و خشوع از خیمه خود بیرون آمدند و در جانب چپ کوه ایستادند.
آنان روى مبارک را به سوى کعبه گردانیدند و دستها را برابر صورت گرفتند و مانند مسکینى که طعام طلبد، این دعا را خواندند:
«الحمدلله الذى لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ... اللهّم إنّى أرغبُ و أشهد بالرُّبوبیّة لک مقرّاً بأنک ربّى و أنّ إلیک مردّى... .»
آن حضرت مقدارى از دعا را که خواند، اشک از چشمان مبارکش جارى شد و کسانى که در اطرافش بودند، دعا و گریه او را شنیده و مىدیدند و آمین مىگفتند و همگى با صداى بلند مىگریستند تا آفتاب غروب کرد.
روز عرفه، روز مغفرت همه
امام زین العابدین فرمودهاند وقتى وقوف رسول خدا(صلى الله علیه و آله) در عرفات به پایان رسید و غروب آفتاب نزدیک شد، رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) فرمود: اى بلال! به مردم بگو ساکت شوند. بعد از آن که مردم سکوت کردند، رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود:
محققاً پروردگار شما امروز بر شما منّت گذاشت، نیکانتان را مشمول مغفرت گردانید و سپس به آنان حق شفاعت درباره بَدان شما عنایت فرمود. در نتیجه بدان شما را نیز به شفاعت نیکانتان بخشید. اینک حرکت کنید در حالتى که عموماً بخشیده شده و مشمول عفو و رحمت و مغفرت حضرت حق گشتهاید.
روز بخشش گناه
حضرت صادق(علیه السلام) مىفرماید هنگامى که حاجى وارد مکه مىشود، خداوند دو ملک را بر او موکّل مىفرماید که طواف و نماز و سعى او را نگه دارند و چون در روز عرفه وقوف کرد، بر شانه راست او مىزنند و مىگویند: گذشتههایت را خدا آمرزید، مواظب آینده خود باش.
برگرفته از داستانها و حکایتهای حج، رحیم کارگر